بررسی کارآیی روش ایمنوفلورسانس غیرمستقیم در تشخیص نوکاردیا

زمینه و اهداف: نوکاردیوز بیماری عفونی خطرناکی است که معمولا بواسطه ورود بعضی از گونه های نوکاردیا به دستگاه تنفسی و یا پوست آسیب دیده بوجود می آید. نوع ریوی بیماری شیوع بیشتری داشته و اغلب در اثر استنشاق آئروسل های حاوی نوکاردیا استروئیدس در میزبان مستعد بوجود می آید، حال آن که نوکاردیا برازیلینسس نیاز به شرایط خاص میزبانی ندارد. جستجوی آنتی بادی در سرم کلیه افراد تحت مطالعه با استفاده از آزمون ایمونوفلوئورسانس غیرمستقیم (ifa)، ضمن اینکه بررسی رابطه سن، جنس، شغل، ابتلا به بیماریهای ریوی مزمن و مصرف داروهای کورتیکوستروئید با سطح آنتی بادی بدست آمده علیه نوکاردیا از اهداف دیگر این مطالعه بود.روش بررسی: این مطالعه بر روی یک جمعیت 300 نفری در مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) تهران و به روش مقطعی انجام گرفت. افراد تحت مطالعه شامل 79 بیمار بستری در بخش عفونتهای ریوی، 121 نفر از کارکنان دارای مواجهه شغلی با عامل بیماری و نیز 100 نفر از افراد سالم (اهدا کنندگان خون) بودند. یافته ها: با وجود نادر بودن بیماری نوکاردیوز، 4 نمونه (ifa) مثبت از بین افرادی که دارای بیماری زمینه ای بودند بدست آمد. این افراد بترتیب مبتلا به سل ریوی، ضایعه جلدی مایستوما، آبسه های متعدد و منتشره در ریه و کبد، و بیماری مزمن انسدادی ریه (copd) بودند. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که احتمال ایجاد عفونت ریوی ثانویه در افراد در معرض خطر (ضعف سیستم ایمنی و دفاع آسیب دیده ریه ها، ضعف دفاع ایمنی سلولی، بیماری های زمینه ای و پیوند عضو) وجود دارد. از طرفی تماس افرادی که هیچ گونه بیماری زمینه ای یا ضعف سیستم ایمنی نداشتند (پرستاران، بهیاران، کارگران و رفتگران مورد مطالعه که گروه سالم در معرض خطر محسوب میشوند) با مکانهای آلوده به نوکاردیا، باعث ابتلای آنها به نوکاردیوزیس نشان نداد. از نتایج دیگر بدست آمده این بود که هیچ مورد مثبتی در گروه 34 نفره از افراد مورد مطالعه با سابقه مصرف داروهای ایمونوساپرسیو دیده نشد. در نهایت بدلیل کم بودن موارد ifa مثبت، بین سن، جنس، شغل، ابتلای به بیماریهای ریوی و حضور آنتی بادی علیه نوکاردیا ارتباط معنی داری بدست نیامد.